Bu gece pırıl pırıl dolun ay gökyüzünde
Erken bastırdı kış
Buz tutuyor yaprakların sakalı
Bahçede yalnız şafak sökünceye kadar oturacağım
Ay dededen bir masal dinleyeceğim

Ay yükseldikçe yükseliyor bahçemizin üzerinde
Kucaklıyor odamızın penceresinden akan ışınları
Ben sırtımı dayamışım koca çınar ağacına
Bakıyorum kucaklaşan ışınlara
Ben ve ışınlar nefes almıyoruz sanki

Bakıyorum gökyüzüne
Maviliğin ortasında parlayan binlerce yıldız
Dolun ay’ın etrafını saran yavrucukları sanki
Dallarda da bir hışırtı yok
Yıldızlardan ve odamızın penceresinden
Akan renklerin dansını ürkütmek istemiyorlar sanki

Gecenin ortasında
Bir çocuk çığlığı bozdu bahçemizde ki sessizliği
Uyanmıştır komşunun bebeği
Süt istiyordur annesinin memesinden belki
Kim bilir biz çocukken
Kaç kez bozduk gecenin sessizliğini

Çocuğun sesi kesildi süt vermiştir ak memelerinden
Öpmüştür ana sıcağıyla belki iyi geceler derken
Bahçemizde yalnızlığımla ben
Ve sakalları buza durmuş yapraklar
Gökyüzünün mavisinde ışıldayan
Yıldızlara bakarak şafağı bekleyeceğiz

Bilmem kaç kişi bilir yıldızlardan masal dinlemeyi
Var mı bilen yıldızlara masal anlatmayı
Nefes almadan bir şafak masalı
Dinleyeceğim bu gece yıldızlardan

Ekim 2007